Понякога
го виждам как се усмихва.
Малки
бръчици се образуват под кротките му очи. Скупчват се на едно място и попиват
светлината от ирисите му.
Тогава
разбирам, че никога няма да ме остави.
И
няма нещо, което може да ме пречупи,
нищо
не може да ме сломи.
Докато
го усещам под кожата си, между вените и в сърцето,
ще
ме има...
Няма коментари:
Публикуване на коментар