Докато тръпнех в очакване да те видя,
небето се разплака.
Не беше тихо, кротко и приспивно...
Беше бурно, грохотно.
Беше тежко.
Но отми нещастието ми,
пречисти обещанията...
След себе си остави тишина.
И ти дойде.
Донесе ми любов
и мокри люляци...
Аз друго не исках.
Няма коментари:
Публикуване на коментар